افزودنی ماده ای به غیر از سیمان ، سنگدانه و آب است که به صورت پودر یا مایع به عنوان یکی از مواد تشکیل دهنده بتن و برای اصلاح خواص بتن به آن افزوده می شود و هدف از این کار اصلاح و بهبود خواص بتن و ملات تازه وسخت شده است . با توجه به شرایط آب و هوایی این افزودنی ها پس از ترکیب با مخلوط بتن در مجموع سبب تقویت ، افزایش مقاومت های مکانیکی سایشی و فشاری وهمچنین کاهش نفوذپذیری ،دوام وطول عمر بتن می شود .
۱- کاهنده های آب : به منظور کاهش مصرف آب و حفظ خاصیت روانی بتن استفاده می شود . این نوع مواد افزودنی باعث افزایش میزان چسبندگی و استحکام بتن می شود زیرا میزان آب در ساخت بتن را کاهش می دهد .
۲- هوازاها : افزودنی هوازا با تشکیل و تثبیت حباب های هوایی که در حین اختلاط وارد بتن می شود مقدار هوا را افزایش می دهد . و برخلاف افزودن گاز ساز و کف زا عمل میکند و هیچگونه کف یا گازی در بتن ایجاد نمیکند.
۳- دیرگیرکننده ها: با روند آبگیری سیمان ، گیرش بتن را به تاخیر می اندازد که در بسیاری موارد مانند بتن ریزی در آب و هوایی گرم ، حمل و نقل طولانی مدت ، هماهنگی با بتن ریزی از افزودنی های کند گیرکننده ها استفاده می شود.
۴- شتاب دهنده ها : با تند کردن روند آبگیری سیمان موجب کاهش زمان گیرش و سخت شدن بتن می شود .نیاز به سرعت بخشیدن روند کسب مقاومت ، به ویژه برای بتن ریزی در هوای سرد و کاهش زمان گیرش بتن موجب پیدایش و گسترش افزودنی های شتاب دهنده های بتن شده است .
۵- پایاگرها: پایاگر ها با کاستن از نفوذ عوامل زیان آور ، محافظت میلگردها یا کنترل واکنش های زیانبار ، پایایی بتن سخت شده را بهبود می بخشد .
۶- ضد یخ بتن : محصولی جهت کاهش نقطه انجماد ملات و بتن و ایجاد تسریع در گیرش بتن و افزایش حرارت زائی است که با اختلاط به بتن آماده یا بتن در جا مورد استفاده قرار میگیرد .
۷- منبسط کننده ها : هنگامی که لازم است با ایجاد انبساط قابل کنترل در بتن چسبندگی بهتری با فضای اطراف به وجود آید این افزودنی به بتن اضافه می شود وویژگی های دیگری از جمله جلوگیری از ترک خوردن بتن و آب انداختن سطح بتن را دارد و افزایش مقاومت فشاری اولیه و نهایی بتن را سبب می شود .
